در حالی که انسان به دنبال زمین های بیشتر برای زیستن بر روی کره ماه می گردد بایگانی های فیزیکی مساحت های قابل توجه ای را در این کره خاکی از آن خود کرده اند؛ مساحتی بیشتر از ۸۰۰ کیلومتر قفسه های بایگانی تحت اشغال آرشیو ملی آمریکا، و مساحتی بالغ بر ۱۶۰ کیلومتر تحت اشغال آرشیو ملی فرانسه خود گواه این مطلب است. این بار دانشمندان هنگ کنگی موفق شدند از یک باکتری اطلاعات به عنوان حافظه برای خواندن و نوشتن استفاده کنند.

جمعی از محققین دانشگاه هنگ کنگ، پیشرفت بسیار جالبی برای ذخیره حجم عظیمی از دیتا بر روی یک مکان جدید شدند؛ این مکان جدید یک باکتری بود!!! باکتری ای کولی نام یکی از باکتری های معروف است که  در ایجاد مسمومیت های غذایی نقش بسازیی دارد.

 بیو، ذخیره کردن یا همان علم ذخیره سازی و نوشتن دیتا بر ارگانیسم های زنده پدیده تازه ای است که نزدیک به یک دهه از عمر آن می گذرد.

این تکنولوژی به معنی این است که می توانید حجم بسیاری از اطلاعات را در جعبه ای از باکتری در یخچال منزلتان نگهداری کنید، این گفته آدرین یم یکی از دانشجویان این گروه است.

طبق گفته یک خبرگزاری در فرانسه، این تکنولوژی به سال ۲۰۰۷ بازمیگردد که در آن زمان گروهی از دانشجویان دانشگاه Q ژاپن موفق شدند تئوری نسبت انیشتن را روی DNA یکی از باکتری ها بنویسند، بعد از این کشف آنان اعلام کردند که باکتری های می توانند اطلاعاتی که بر روی آن ها نوشته شده را به مدت هزاران سال نگهداری کنند این امر به این دلیل است که این باکتری همواره گروهی از ارگانیسم های تک سلولی را تولید می کند. این در حالی است که دانشمندان هنگ کنگی، از این هم فراتر رفتند و روشی برای حفظ و ذخیره دیتاهایی بسیار پیچیده تر و غلبه بر مشکلاتی که این کار را ناممکن کرده بود ابداع نمودند.

طبق اعلام این گروه، یک گرم از این باکتری می تواند گنجایش ۴۵۰۲۰۰۰ گیگابایت از دیتا را داشته باشد.

این گروه از دانشجویان، روشی ایجاد کردند که به ظرفیت حافظه ای باکتری ها برای فشرده سازی اطلاعات و سپس بخش بندی آنها و تقسیم کردن آن بین سلول های گوناگون کمک می کند. این موضوع با نقشه برداری از DNA باکتری ها بسیار آسان تر نیز شده است. با استفاده از این روش، علاوه بر نوشته ها  اقدام به ذخیره تصاویر و موسیقی و حتی فیلم نیز نمود.

این تیم حتی موفق به کدگذاری این اطلاعات ذخیره شده روی باکتری ها شده اند که این امر می تواند خبر بسیار خوبی برای امنیت اطلاعات باشد. زیرا طبق گفته یکی دیگر از دانشجویان: نکته اصلی در تضمین امنیت اطلاعات بر روی این باکتری این است که باکتری مانند انواع وسایل الکترونیکی قابل هک شدن نیستند. همچنین این کدگذاری در تضمین عدم حذف دیتاها در جهش های باکتری ها نیز نقش بسزایی را ایفا می کند.

طبق گفته برخی از دانشجویان این گروه باید امیدوار بود که روزی کامپیوترهای کنونی ما تبدیل به ظرف هایی کوچک از باکتری ها شوند.

در آخر نیز می توان بیان کرد که روش مورد استفاده این گروه از دانشجویان شبیه روش هایی است که در برای کاهش ژن های غذایی از آنها استفاده می شود؛ با فرق اساسی که تغییر بخش های یک ارگانیسم به این گروه کمک می کند تا اطلاعات بیشتری به سلول این باکتری منتقل کنند.

شاید روزی ایده و ابداع این دانشجویان عملی شود و حجم کسری از باکتری ها را هر روزه در اطراف خود شاهد باشیم.